Corsu

 
i brandona

  Sustantivu

brandonu s. m. (Taravesu) pum.

  Prununzia

  • [brandonu]
  • IPA: /brã'dɔnu/

  Sillabazione

bran | do | nu

 Etimulugia

Ùn si sape da induve vene.

  Parolle currelate

acqua, muntagna, vadina, scanciolu (Viculesu)

  Traduzzione