disordine
Corsu
Sustantivu
disordine s. m. cism. (o disordini)
Prununzia
- [disordine]
- IPA: /di'zordinɛ/
Sillabazione
di | sor | di | ne
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "disordinem".
Parolle currelate
Traduzzione
|
|
Talianu
Sustantivu
disordine