aedificium

Latinu

Sustantivu

aedificium s.

1. edificiu

Prununzia

• [aedificium]
• IPA: /aɛ̯dɪˈfɪkɪʲʊ(m)/
• Sillabazione: ae | di | fi | cium

Etimulugia

Vene da u latinu "aedificare".

Parolle currelate

aedificare, aedificatum