Corsu

  Sustantivu

bingalesu s. m. pum. (o bengalese)

  1. (linguistica) lingua (nome nativu: "bengali") parlata in u Bengala

  Prununzia

  • [bingalesu]
  • IPA: /binga'lezu/

  Sillabazione

bin | ga | le | su

 Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u nome "Bengala".

  Parolle currelate

indianu

  Traduzzione