Corsu

  Sustantivu

ciaffu s. m.

  Prununzia

  • [ciaffu]
  • IPA: /'tʃaffu/

  Sillabazione

ciaf | fu

 Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene forse da u talianu "ceffone" (dirivatu da "ceffo", faccia, furmatu nantu à u latinu "caput", testa).

  Parolle currelate

schjaffu, colpu, rossu

  Traduzzione


Sardu logudorese

  Sustantivu

ciaffu

  1. ciaffu