Corsu

  Sustantivu

culunesu s. m. pum. (o culunese)

  1. (linguistica) dialettu alemannu parlatu in a cità di Culonia.

  Prununzia

  • [culunesu]
  • IPA: /kulu'nezu/

  Sillabazione

cu | lu | ne | su

 Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "coloniensis".

  Parolle currelate

tedescu

  Traduzzione