cumpradore
Corsu
Sustantivu
cumpradore s. m. cism. (o cumpradori o cumpratore)
Prununzia
- [cumpradore]
- IPA: /kũpraˈδɔrɛ/
Sillabazione
cum | pra | do | re
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u verbu corsu "cumprà".
Parolle currelate
Traduzzione
|
|