cuntrariu s. m.

  1. Di u significatu uppustu
  • [cuntrariu]
  • IPA: /kũ'trarju/

cun | tra | riu

Issu aghjettivu corsu vene da u latinu aquivalente "contrarius".

cuntrarià, cuntrariamente


cuntrariu s. m.

  1. Cosa uppusta rispettu à u termine di paragune
  • [cuntrariu]
  • IPA: /kũ'trarju/

cun | tra | riu

Issu sustantivu corsu vene da u latinu aquivalente "contrarius".

cuntrariamente, cuntrarià


cuntrariu

  1. cuntrariu

cuntrariu

  1. cuntrariu