giuiellu
Corsu
Sustantivu
giuiellu s. m. cism. (o ghjuellu o giuellu o ghjuiellu o giueddu o giuieddu)
Prununzia
- [giuiellu]
- IPA: /dʒu'jellu/
Sillabazione
giu | iel | lu
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "jocus" (ghjocu).
Parolle currelate
oru, bisgiù, ricchezza, argentu, riccu
Traduzzione
|
|