matina s. f.

ma | ti | na

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "matutinum".

ghjornu, soli, ora

  • Russura à la marina Bon' tempu la matina. Russura à la muntagna Aqua e ventu à li calcagna.
  • Chi vo fà anguidia à u so vicinu Si chinghi prestu e s'arrizza matina.


matina

  1. matina