Corsu

  Sustantivu

pridicatu s. m. pum. (o predicatu)

  1. gruppu verbale o verbu chì si rifirisce à u sughjettu è si accorda incù issu.

  Prununzia

  • [pridicatu]
  • IPA: /pridiˈkatu/

  Sillabazione

pri | di | ca | tu

 Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "praedicatus".

  Parolle currelate

grammatica, sustantivu, acronimu, sprissioni, sughjettu

  Traduzzione


Sicilianu

  Sustantivu

pridicatu

  1. pridicatu, predicatu