superlativu s. m.

  1. Hè u gradu chì indicheghja u livellu più altu in rilazione à un'altru.
  • [superlativu]
  • IPA: /suberlaˈdiwu/ (cism.), /superlaˈtiwu/ (pum.)

su | per | la | ti | vu

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "superlativus".

aghjettivu, acronimu