Corsu

  Sustantivu

argone s. m. cism. (o argonu)

  Prununzia

  • [argone]
  • IPA: /arˈgɔnɛ/

  Sillabazione

ar | go | ne

 Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u grecu "ἀργόν" (argón).

  Parolle currelate

ferru , oru, arghjentu, boru, berilliu

  Traduzzione