berilliu
Corsu
Sustantivu
berilliu s. m.
- tippu di metallu
Prununzia
- [berilliu]
- IPA: /beˈrillju/
Sillabazione
be | ril | liu
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "beryllus" (minerale) cù u suffissu "-ium" ch'indicheghja un metallu.
Parolle currelate
metallu, oru, arghjentu, stagnu, boru
Traduzzione
|
|